เปลี่ยนจากสิ่งเดิมๆ เริ่มจากสิ่งเล็กๆที่ทำ สังคมจะเปลี่ยน (ตอน 2)

วัชาราวลีเธอบอกว่า “ในระดับบุคคลก็มีความสามารถเปลี่ยนแปลงจากเรื่องเลวร้ายให้กลายเป็นเรื่องราวดีๆ ได้ เมื่อทุกคนเริ่มต้นที่จะเปลี่ยนแปลงจากรูปแบบเดิมๆ จากงานเล็กๆ ที่ทำ  สังคมก็จะเปลี่ยนแปลง  นี่คือสิ่งที่ฉันคิดได้และจะไม่มีวันลืม” อีกหนึ่งข้อคิดที่เธอเล่าถึงบทเรียนสำคัญที่สุด ซึ่งเธอได้เรียนรู้จากประสบการณ์การทำงานของเธอเอง

แต่ด้วยความที่เธอยังมีความสุขกับการทำงาน จึงเลือกงานให้คำปรึกษาด้านกฎหมาย ที่ International Rescue Committee (IRC) งานของเธอคือการให้คำปรึกษาด้านกฎหมายกับกลุ่มผู้ลี้ภัยในศูนย์อพยพ และยังได้ช่วยเหลือด้านคดีด้วย เธอบอกว่า “ทุกๆ วันฉันต้องเจอหลากหลายคดี เช่น การทะเลาะกันไปจนถึงคดีฆาตกรรม” เธอเล่าว่า คนที่เข้ามาขอความช่วยเหลือส่วนใหญ่ ย่อมคาดหวังที่จะได้รับความช่วยเหลือ เธอทำงานที่นี่กว่า 4 ปีก่อนไปเรียนต่อปริญญาโททางด้านสิทธิมนุษยชน ที่ Center of Education and Research in Humanitarian Action, Graduate Institute and University of Geneva  ประเทศสวิสเซอร์แลนด์

จากประสบการณ์ที่ได้จากช่วงการเป็น อส.นักสิทธิ์ สอนให้เธอไม่เอาอารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้องกับการแก้ไขปัญหา เธอบอกว่า “สิ่งที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งของอาชีพนี้คือ การทำให้คนเชื่อมั่นว่าเราสามารถช่วยเขาได้ แม้ถึงที่สุดแล้วเราไม่สามารถรับประกันได้เลยว่า เราได้ให้ในสิ่งที่ต้องเขาต้องการหรือไม่” ผู้ลี้ภัยต้องการคนที่รับฟังและสามารถให้ความช่วยเหลือหรือให้คำแนะนำกับพวกเขาได้ จากประสบการณ์การทำงานเธอเล่าว่า เธอสามารถจัดการปัญหาให้สำเร็จลงได้เป็นจำนวนมาก และความสำเร็จเหล่านี้นี่เอง ที่ทำให้เธอเกิดความสุขในชีวิตการทำงาน

เหตุการณ์หนึ่งที่ได้สร้างรอยยิ้มและความภูมิใจกับงานที่เธอทำคือ เรื่องของคดีเล็กๆ คดีหนึ่งที่เกี่ยวกับการหายตัวไปของหญิงสาวรายหนึ่ง ซึ่งแม่ของเธอมาหาฉันเพื่อขอความช่วยเหลือ แม่ของหญิงสาวคนนั้นเล่าว่าลูกสาวของเธออาจถูกลักพาตัวไปกรุงเทพฯ “เขาคาดหวังว่าฉันจะสามารถนำลูกสาวของเธอกลับสู่อ้อมกอดได้” หลังจากนั้นเธอได้พยายามประสานงานและติดต่อองค์กรต่างๆ อยู่หลายวัน ในที่สุดลูกสาวของเธอก็ได้รับความช่วยเหลือและได้กลับมาสู่อ้อมกอดของเธอจริงๆ หญิงสาวและแม่ของเธอดีใจอย่างที่สุด หลังจากวันนั้นสองแม่ลูกได้แวะเวียนมาเยี่ยมเยือนเธออยู่เสมอ

“ฉันสามารถคิดถึงปัญหาของคนอื่นมากกว่าการจำกัดความคิดไว้แค่ปัญหาของตัวเอง” เธอบอกว่านี่คือผลที่เกิดขึ้นจากงานที่เธอทำ มันเป็นเรื่องปกติที่คนทั่วไปจะคิดถึงแต่ตัวเองเป็นอันดับแรก เป็นเรื่องปกติที่คนทั่วไปจะคิดแต่เพียงว่าจะทำอย่างไรให้ตัวเองมีความสุขและหาเงินให้ได้มากๆ แต่สำหรับเธอแล้วคิดที่จะทำเพื่อผู้อื่นมากกว่า แม้บางครั้งเรื่องที่คนทั่วไปคิดจะเข้ามาวนเวียนอยู่ในหัวของเธอบ้างก็ตาม แต่เมื่อเธอเริ่มตระหนักว่างานที่เธอทำมันสามารถช่วยเหลือผู้อื่นและทำให้ผู้อื่นมีความสุขได้ มันจะทำให้เธอเลิกคิดถึงเรื่องเหล่านั้นและพยายามที่จะหาวิธีการที่ดีที่สุดเพื่อช่วยเหลือพวกเขา

(ติดตามตอนจบ จันทร์หน้า)

—————————————————
Siza Nepal / สัมภาษณ์

อารีวัณย์ สมบุญวัฒนกุล / แปล

เมธี สิงห์สู่ถ้ำ / เรียบเรียง