” ค น ไ ร้ บ้ า น “

ฉันคิดว่าการได้ลงพื้นที่เป็นอะไรที่มหัศจรรย์มาก ฉันอยากทำแบบนี้มานานแล้ว ตอนแรกฉันคิดว่ามันจะสนุก พอเอาเข้าจริงก็ไม่ได้สนุกอย่างที่ฉันคิดไว้ แต่กลายเป็นความตื่นเต้นและความรู้ ที่สำคัญมันทำให้ฉันรู้จักวิถีชีวิตของคนไร้บ้านและทำให้ฉันได้รู้จักโลกใบใหม่

ในความคิดตอนแรกที่ได้เข้าไปสัมพันธ์กับคนไร้บ้านคือ ฉันคิดว่าคนไร้บ้านเหมือนคนขอทาน แต่พอได้ปฏิสัมพันธ์และพูดคุยแลกเปลี่ยนแนวคิดกันก็ทำให้ฉันได้แง่คิดอะไรหลายๆ อย่างและสิ่งเหล่านั้นมันทำให้ฉันเริ่มเปลี่ยนมุมมอง ฉันคิดว่าการได้มาเห็นความเป็นจริงที่ไม่เหมือนกับสิ่งที่ฉันเคยเข้าใจมาตลอด ทำให้ฉันรู้และเข้าใจถึงพลังในการใช้ชีวิตและปัญหาต่างๆที่พวกเขากำลังต่อสู้ ฉันได้รู้ถึงสาเหตุที่เขาต้องมาเป็นคนไร้บ้าน บางคนมีชีวิตเพียบพร้อมทุกอย่างแต่เขาต้องการการดูแลเอาใจใส่ซึ่งทำให้ฉันได้คิดทบทวนความคิดตัวเองว่า คนที่เราเห็นเพียงแค่ภายนอก อาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไป มันทำให้ฉันมีพลังในการใช้ชีวิต มีความกล้าที่จะทำลายอคติของตัวเองที่เคยมี

หากพูดถึงความประทับใจทีมี ฉันคิดว่าฉันประทับใจที่ได้ช่วยพวกเขาทำบ้านดิน  ฉันเข้าใจในเรื่องการต่อสู้เรื่องสิทธิเพื่อให้มีบ้านเป็นของตัวเอง ความคิคชาวบ้านที่มีต่อพวกฉัน ตรงกับความคิดที่ฉันมีต่อเขา และรอยยิ้มที่ชาวบ้านมีให้ก็สามารถทำลายอคติและเปลี่ยนมุมมองความคิดของฉันที่มีต่อชาวบ้านไป ทำให้ฉันมีพลังในการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า และทำให้ฉันรู้ว่าฉันจะทำอะไรแบบนี้ต่อไปอีก

———————————————
ลินดา-สุวนันท์ หุ่นกำเนิด/คนรุ่นใหม่ มูลนิธิดวงประทีป กรุงเทพฯ : เขียน
โครงการพัฒนาคนรุ่นใหม่เพื่อการเปลี่ยนแปลงสังคม
–
เมธี สิงห์สู่ถ้ำ : เรียบเรียง

———————————————
อ่านเรื่องราว “คนรุ่นใหม่เพื่อการเปลี่ยนแปลงสังคม” ทุกตอน คลิ๊ก